انار می تواند کمی ترسناک باشد برش یک باز نیاز به دقت دارد و آیا ارزش این کار را دارند تا همه آن جوانه های کوچک قرمز یاقوتی درونشان را آزاد کنند؟ متخصصان تغذیه اینطور فکر می کنند.
پنی کریس اترتون، استاد علوم تغذیه دانشگاه ایوان پوگ در دانشگاه ایالتی پن در دانشگاه پارک پنسیلوانیا می گوید: انار محمودآباد فیروزکوه سرشار از فیبر غذایی و آنتی اکسیدان است و پرنگ قرمز این میوه از رنگدانه های گیاهی به نام پلی فنول ها می آید که در بسیاری از غذاهای گیاهی یافت می شود که به عنوان آنتی اکسیدان در بدن عمل می کنند و به مبارزه با التهاب و پیری کمک می کنند.
وقتی یک انار را باز می کنید، انبوهی از انارهای قرمز و گرد پیدا می کنید که طعمی شیرین اما ترش دارند داخل هر ارل یک دانه کوچک وجود دارد.
اشکالی ندارد که آریل ها را به طور کامل بخورید یا با آب آن بچسبانید و دانه ها را تف کنید اما پوست و نواحی سفیدی که به آن غشاء میگویند دور تارها را نخورید.
نصف فنجان آریل 72 کالری، 16 گرم کربوهیدرات و سه گرم فیبر دارد انار همچنین دارای مقدار زیادی فولات، پتاسیم و ویتامین K است.
اصالتاً از ایران و هندوستان، «جواهرات پاییز» که انار نامیده می شود، در واقع توت محسوب می شود.
آنها عمدتاً در مدیترانه، خاورمیانه، جنوب آسیا و بخش هایی از آریزونا و کالیفرنیا رشد می کنند.
حتی مدت ها پیش، انار با فراوانی، باروری و شانس همراه بود.
اعتقاد بر این است که انار سلامت قلب را تقویت می کند، اگرچه طبق گفته مؤسسه ملی بهداشت، تاکنون تحقیقات در مورد این توت محدود است.
کریس اترتون گفت: محتوای آنتی اکسیدانی موجود در انار می تواند به کاهش التهاب و در نتیجه بهبود عروق سالم کمک کند با این حال، چگونگی تأثیر انار بر بیماری قلبی شناخته شده نیست و نیاز به مطالعه بیشتر دارد.